احتمال وجود سیاره نهم در منظومۀ شمسی و آثار احتمالی آن بر کرۀ زمین

اخترشناسان تحقیق جدیدی را دربارۀ احتمال وجود یک سیارۀ عظیم در منظومۀ شمسی که ممکن است دیگر سیاره‌های این منظومه را تحت تأثیر قرار دهد، ارائه کرده‌اند.

محققان نخستین بار در مقاله‌ای که اواخر دی 1394 منتشر شد، از احتمال وجود سیاره‌ای فرضی که اندازۀ آن 10 برابر کرۀ زمین است، خبر داده بودند.

کنستانتین باتیگین و مایک براون، دانشمندان موسسۀ فناوری کالیفرنیا، در مقالۀ خود اعلام کردند سیارۀ نهم تاکنون از تیررس تلسکوپ‌ها پنهان بوده‌است اما شواهد مستدل بر مبنای مدل‌سازی‌های ریاضی و شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای حاکی از وجود چنین سیاره‌ای است.

آنها دلیل کشف نشدن این سیاره را فاصلۀ بسیار زیاد آن از خورشید می‌دانند. براساس محاسبات آنها، این سیارۀ فرضی از خورشید بیش از 149 میلیارد کیلومتر (93 میلیارد مایل) فاصله دارد و نور خورشید بعد از حدود یک هفته به آن می‌رسد.

محاسبات این محققان همچنین حاکی از آن است که سپری شدن یک سال در این سیاره معادل 17 هزار سال در کرۀ زمین است.

اخترشناسان موسسۀ فناوری کالیفرنیا چهارشنبه (28 مهر) نتیجۀ تحقیق جدید خود را در نشست سالانۀ دانشمندان سیاره‌شناسی انجمن اخترشناسی امریکا ارائه دادند.

مارک بروان هدف از جستجو برای سیاره نهم را «درک اثرات این سیاره بر منظومۀ شمسی» و «پی‌بردن به موقعیت آن» عنوان کرد.

براون افزود تیم تحقیقاتی او محاسبه کرده‌است که یک سیارۀ فرضی چگونه می‌تواند بر صفحۀ گردش هشت سیارۀ منظومۀ شمسی به دور خورشید تأثیر بگذارد.

تحقیق‌های پیشین نشان می‌دهد که سیاره‌های منظومۀ شمسی همگی تقریباً روی یک صفحۀ مداری به گِردِ خورشید می‌گردند. این در حالیست که این صفحۀ مداری با خط استوای خورشید حدوداً شش درجه اختلاف زاویه دارد.

محققان می‌گویند سیاره‌ای عظیم الجثه که محور آن اختلاف زاویه‌ای 30 درجه‌ای با دیگر سیارات دارد، ممکن است سبب این اختلاف زاویۀ شش درجه‌ای شده باشد.

الیزابت بیلی، نویسندۀ این تحقیق جدید گفت «از آنجایی که سیاره نهم بسیار بزرگ است و صفحۀ مداری آن در مقایسه با سایر سیاره‌ها اختلاف زاویه دارد» صفحۀ مداری کل منظومۀ شمسی را به تدریج نسبت به خورشید زاویه‌دار کرده است.

بیلی ادامه داد اختلاف زاویۀ شش درجه‌ای صفحۀ مداری کل سیاره‌های منظومۀ شمسی با خط استوای خورشید را می‌توان با درنظر گرفتن اثر گرانشی سیارۀ نهم «ظرف حدوداً 4/5 میلیارد سال حیات منظومۀ شمسی» توضیح داد.

یک تیم تحقیقاتی دیگر از دانشگاه آریزونا، نیز از احتمال وجود سیارۀ نهم در منظومۀ شمسی خبر داده‌است.

براساس یافته‌های این تیم، وجود چهار جرم در کمربند کویپر – حلقه‌ای متشکل از اجرام و سیارک‌ها در ماورای مدار نپتون – که دارای مدارهای گردشی مشخص هستند، می‌تواند وجود یک سیارۀ عظیم الجثه را در این بخش از منظومۀ شمسی توجیه کند.

استفاده از این مطلب با ذکر منبع «پرس تی‌وی فارسی» بلامانع است.

Press TV’s website can also be accessed at the following alternate addresses:

www.presstv.co.uk